Związek na odległość?

Gość

Czy Waszym zdaniem takie związki mają szansę by przetrwać?

Osobiście sama jestem w takim związku. Mnie i moją partnerkę dziali 400 km, widujemy się raz na miesiąc lub raz na dwa miesiące i spędzamy ze sobą ok 4 dni. Jest to bardzo trudne, wymaga wiele wysiłku. Obie strony muszą siebie bardzo wspierać i podtrzymywać na duchu, bo bez tego szybko by się rozpadł ten związek.

Gość

Myślę, że jest jakaś szansa. Po Tobie widzę, ze chcesz tego związku i kochasz swoja drugą połowę. Jeśli Twoja druga pragnie tego samego co Ty, to podtrzymujcie ten związek. Moze niedługo pójdziecie na stancje, nic nie wiadomo. Ja nie wchodzę w takie związki bo ja nie mam ufności co do drugiej osoby

Gość

Planujemy zamieszkać razem. Z racji różnicy wieku nastąpi to za ok 2 lata. Za rok gdy dostanę się na upragnione studia odległość skróci się do 50 km. Także będzie to zdecydowanie bliżej, a pokonanie odległości będzie kilkukrotnie łatwiejsze.

@Juliusz_Cezar
Wystarczy spotkać tę właściwą osobę, a z góry będziesz wiedział, że możesz zaufać.
Mam nadzieję, że kiedyś tego zaznasz.

Gość

Nathan

Wszystko zależy tak naprawdę od odległości i pewnie od zaangażowania. W ostatnim moim związku byłem tak zaangażowany, że nawet tysiące km nie stanowiły dla mnie problemu (mieszkał na innym kontynencie). Po 3-4 m-cach rozłąki mój ówczesny facet przyleciał do Europy, więc nie było typowego związku na odległość a jedynie okresy rozłąki a i te były niełatwe.
Teraz, bo ja wiem…nie wiem do końca czy jestem gotowy na związek, a jeżeli tak to zdecydowanie nie na tak wielką odległość, może jedynie drobną typu drugi koniec miasta, heh, co by mi ciągle na głowie nie siedział Jezyk

Kobietą chyba generalnie łatwiej przechodzą takie rzeczy, wśród gejów problemem zaczyna stawać się zazdrość po jakimś czasie osobnego mieszkania Wesoly

stony76

Zwiazki na odległośc są możliwe. Sam spotkalem sie z takimi opiniami, albo osoby poznane przez internet tworzyły zwiazek. Odległośc nie powinna stanowic zbyd wielkiego problemu,gdy dwoje ludzi chce byc razem ze sobą i sie kochają. A ich zwiazek jest oparty na zaufaniu,szczerości,wierności.
Ja miałem jeden związek na odległosc (ok 250km). Niestety rozpadl sie po 3 miesiącach. Facet miał za długi język,byl fanatycznym katolikiem no i chyba nie byl gotowy do tego typu związku z facetem w ogóle. Raczej byl nie dojrzały emocjonalnie. Teraz pochodze do tego ostrożnie,najpierw znajomość,która rozwijamy,stopniowo sie poznajać. A potem zobaczymy. Ale jakbym poznał kogos bardzo sensownego,odpowiedzialnego i dojrzalego, to związek na odległość wchodzilby w gre Wesoly

seat

W/g mnie to się nie sprawdza. Oczywiście jeśli mówimy o związkach poważnych, związkach dorosłych ludzi.
Nastolatkom, może i owszem wystarcza platoniczny związek, pisanie sms-ów czy liścików :-)
Ale w przypadku związku rozumianego "dorośle", odległość może nie być przeszkodą jedynie przez jakiś czas. Krótki zresztą.
Potem dojazdy, rozłąka zaczynają tylko męczyć, więź słabnie i prędzej czy później związek umiera.
Mnie to zresztą nie dziwi. Uważam, że być ze sobą naprawdę blisko mogą ludzie, którzy razem spędzają czas, dzielą radości i troski dnia codziennego, są obok siebie na wyciągnięcie ręki.
Żadne maile, telefony, sms-y czy skype nie zastąpią rzeczywistej bliskości.

stony76

Tygrysicca

to zależy od wielu rzeczy, po 1 czy to naprawdę wielka miłość, czy związek jest na tyle mocny że zniesie czas rozłąki, czy osoby są na tyle dojrzałe że dadzą rade żyć bez siebie, np odległość 200 km to nie problem można ma weekend się spotykać, ale co jeśli dzielą tysiące km? i spotkania są możliwe tylko na święta, wakacje, zależy czy jesteśmy na tyle pewni swojego partnera że nas nie zdradzi.

Ja uważam że nie ma rzeczy nie możliwych jak się naprawdę chce. Ale taki związek to też zależy czy taka rozłąka to tylko na jakiś czas czy na stałe.

stony76

Gość

Związki na odległość to ciężka sprawa,bo nie ma to jak bliskość ukochanego-ukochanej.Ale ja uważam ,żę jest szansa by przetrwały tylko trzeba w to wierzyć -i nie dać sie porwać innemu-innej.Czasem są ciężkie dni i człowiek ma ochote wrzeszczeć na cały świat,bo nie ma sie do kogo wtulić ,powiedzieć KOCHAM,nie ma nic -jest tylko pustkaaaaaaaaaaaaa.
KOCHAĆ TO SZTUKA KTÓREJ UCZYMY SIĘ CAŁE ŻYCIE...
pozdrówka.

Radek

Przytoczę swoją notkę z bloga fragment.Co o tym myślę.

Wybaczcie, ale nie szukam kontaktów internetowych, one nigdy nie zastąpią nam kontaktu na żywo. Do związków na odległość sparzyłem na Pawle, dzieliło nas 700 km,ale to chyba opisywałem na początku. Zawsze jest ryzyko, że nas nie zostawi taka osoba jak pozna kogoś bliżej. Ja raz tak miałem.

Wierze w takie związki pod jednym względem: dwie osoby muszą być zdeterminowane , być optymistami. Nie wystarczy jedna będzie taka osoba, po drugie muszą być zdolne zaryzykować wszystko, np. Ja pojadę na Śląsk 800 km pociągiem, osoba niepełnosprawna. Osoba pełnosprawna nie będzie gotowa przyjechać do mnie, na wschód Polski, to nie ma sensu.

Ja skaczę, ty skaczesz, więc widzicie że związki na odległość to nie takie proste.

Chyba że będę mogły zaryzykować, ja chętnie zaryzykuje.

Jestem tylko realistą.

Zazwyczaj to wygodnisie którzy piją twoją energie a sami nic nie dają

Nathan

biker

Roczna rozłąka potrafi rozwalić całkiem zgrane małżeństwo - więc lepiej zapomnijmy o miłości na 8000 czy nawet 800 km. Miłość platoniczna to zupełnie inna kategoria.
Wg mnie związek na odległość (uniemożliwiającą codzienne spotkania) ma szanse bytu tylko i wyłącznie wtedy, gdy jest perspektywa dość rychłego zbliżenia tej odległości do granic rozsądku i na stałe. Determinacja obu stron też jest oczywiście niezbędna.

Radek